Gert Jan Slotboom || April 2016 ||

Gert Jan Slotboom

Galerie  Koel 310 toont een kleine, maar karakteristieke, selectie van het werk van Gert Jan Slotboom. Deze kenmerkt zich door verwondering, desolaatheid en eenzaamheid.

Gert Jan Slotboom (Wageningen, 1957) heeft door de jaren heen een machtig schilderoeuvre opgebouwd. Hij is dan ook een schilderpsychopaat die graag in series werkt. In zijn schilderijen is altijd sprake van een spanning, die tegengestelde adjectieven oproept; onbarmhartige schoonheid, beklemmende behaaglijkheid. De serie Ecce Homo toont de mens in zijn naakte, onbeschermde kwetsbaarheid. Eenzaam. Pijnlijk. Rauw en zonder opsmuk. In forse penseelstreken, maar tegelijk rijk gedetailleerd. Slotbooms bruggen en kerkinterieurs zijn overweldigend (ook in omvang), geschilderd vanuit de verwondering van een kind. Een kind dat overdonderd is door de onbevattelijke grootheid van de bouwwerken en structuren; een buitenstaander in de haast mystieke wereld van ‘de grote mensen’. De desolaatheid van de leegstaande kassen, waar de in IJlst wonende schilder, als kind in speelde, roepen als schilderij een unheimische melancholie op.

Door Dolf Alberts