René van den Bos || november 2016 ||

Hoe kijk je naar verf in materiële zin in een minimalistische verschijning.
Welke ervaring is er, als je kijkt naar een schilderij met een voorstellingsloze afbeelding.

De gesneden minimale rasterwerken in mijn schilderijen hebben een serieel monochroom karakter. Elke strakke millimeterlijn is bepaald in één, soms twee tinten verschil in zwart, grijs en wit.

In de opbouw kun je aflezen welke keuze er is gemaakt hoe de gradatie zich verhoudt tussen enerzijds de verticale en anderzijds de horizontale grijstint. Het zinderende oppervlak lijkt optisch te vibreren doordat het reliëf (ophogen van de verf) van alle kanten wijzigt afhankelijk van de positie die de toeschouwer inneemt ten opzichte van het schilderij.

De foutjes in het snijden bepalen hoe de verstilling van het vlak word onderbroken en daarmee in beweging wordt gezet.