Theresa Ferket || mei 2015 ||

Theresa Ferket volgde kunstopleidingen aan de Rietveld Academie te Amsterdam en de Kunstacademie te ‘s Hertogenbosch en woont en werkt nu in Amsterdam en Bergen (N-H). Haar werk was en is te zien in talloze exposities in verschillende musea en galerieën en is opgenomen in diverse kunstverzamelingen. Ferkets tekeningen worden zowel solitair als in een groep getoond.

Ferket zegt onder meer het volgende over haar werk: ‘Mijn streven is het maken van evenwichtige, zuivere en heldere werken met een sterke emotionele geladenheid. Deels word ik geïnspireerd  tijdens wandelingen langs zee en door duingebieden. Ik werk nogal intuïtief, tijdens het tekenen en schilderen spelen emoties en het bewustzijn een eigen rol. Het is voor mij nog een mysterie dat het zo werkt, alsof je even in de eeuwigheid verbleef, of, zoals de dichter Pessoa schreef, ‘’soms lijkt het of iemand waarlijk schreef met de pen waarmee ik kraste”.’ Van de klassieke Griekse dichter Ovidius, een eeuwenoude bron voor vele kunstenaars, haalt Ferket in relatie tot haar eigen werk het volgende aan:

….. er is niets in deze hele wereld

dat blijft. Alles verglijdt, elk ding krijgt vorm en gaat voorbij.

Ja, ook de tijd verstrijkt in een gestadige beweging

als een rivier, die net zomin haar stroom kan stuiten als

vluchtig uur kan stilstaan;  zoals water water voortstuwt

en in de rug geduwd wordt, maar ook zelf naar voren duwt,

zo holt de tijd vooruit en zit zichzelf ook achterna en

vernieuwt zich steeds….

Niets houdt zijn eigen aanschijn. De vernieuwster aller dingen,

Moeder Natuur, laat elke vorm ontstaan uit andere vormen.

Geen enkel ding in dit heelal, geloof me, gaat teloor,

maar alles wisselt en vernieuwt.  Men spreekt van een geboorte,

als er is iets anders aanvangt dan er was, en sterven is

ophouden met hetzelfde-zijn. En toch, het groot geheel

blijft wel bestaan, al schuift er nog zoveel van hier naar daar.

Uit: Metamorphosen

Ovidius, dichter, 43 v.Chr – 17 n.Chr