Els Snijder ||Maart 2017||

Onder dieren

“Rond en rond rent het zilvervisje in mijn witte wasbak. Telkens opnieuw glijdt het terug langs het gladde porselein. Het donkere oog van de afvoer kijkt onbewogen toe. Zonder nadenken open ik de kraan om een glas te vullen. Het visje verpulvert onder de waterstraal als een vlokje verbrand papier. Met 1 achteloos gebaar wiste ik een wezentje dat streeft naar (over)leven, zoals ikzelf, zoals jullie.”